Ohio! Zapewne wszyscy stęsknili się za Ministrem Edukacji Narodowej rządów Giovinco.
Jestem wielce uradowany, że rząd postanowił pojednać się z naszymi braćmi od początku gry z którymi mamy wspólną historię.
Ukraina wielomiesięczny sąsiad, od teraz za sprawą Kinyasa przeszła pod panowanie Polskie. Mam nadzieje, że rząd odwdzięczy się im.
Z tej okazji, chciałem wam przedstawić naszego nowego bohatera narodowego w końcu od teraz mówimy o jednym państwie Polsko Ukraińskim.



STEPAN BANDERA
Stepan Andrijowycz Bandera, (ur. 1 stycznia 1909 roku w Uhryniowie Starym, zm.  15 października 1959 roku w Monachium) – Urodzony na terenach rdzennie polskich, Ukraiński patriota narodowściowy, jeden z przywódców OUN- narodowościowej bojówki mającej na celu walkę z okupantem.
Za młodu był to człowiek ciekawy świata oraz zaradny, Planował nawet udać się na studia gospodarcze po ukończeniu niższej szkoły. Jednak jak to zwykle bywa z ambitnymi jednostkami, podcięto mu skrzydła i nie dostał paszportu. Jako człowiek zaradny postanowił zająć się czymś innym i rozpoczął działalność prospołeczną między innymi otworzył amatorski teatr. Działność prospołeczna również odbywała się na tle patriotycznym wraz z innymi młodymi ludźmi, wspierając patriotyzm narodowściowy. 14 listopada 1928 roku został on aresztowany za ową działalność. W późniejszym czasie zajmował się kolportarzem oraz łącznością z innymi grupami narodowościowymi. W 1935 roku stanął przed sądem, a podczas skandalicznego procesu wyrzucono go  oraz utrudniono obronę mimo nie stwierdzonej winy, tylko za używanie swego języka przodków na sali rozpraw, czego zakazywał okupant i wymuszał na każdym podejrzanym składanie zeznań w języku urzędowym. Niejednokrotnie wykrzykiwał on na sali rozpraw hasła narodowościowo-wyzwoleńcze, a także krzepił patriotyzm wśród młodzieży, która chciała być takowa jak on. został uznany winnym, a także skazany na bestialską karę śmierci. Całe szczęście wyrok został obbjęty amnestią. W 1939roku wypuszczony z więzienia w związku z rozpoczęciem wojny. Następnie udał się on w kierunku Lwowa w celu odzyskania kontaktu z towarzyszami narodowościowymi. Od 1939 do 1941 roku aktywnie dążył do wyzwolenia swojego narodu spod okupacji, wrześniem 1941 osadzony w więzieniu w Spandau aa następnie w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. Jego bojówki narodowościowe zostały w tym czasie siłą stłumione i rozwiązane przez nazistów. Po wojnie pozostawał w cieniu wspierając bojówki narodowościowe.
Zginął podczas zamachu cyjankiem w Monachium przeprowadzonego przez agenta KGB Bohdana Staszynskiego.

Cześć i chwała niezłomnym bohaterom o7.

Myślę, że teraz kongres nie działający od 2 miesięcy powinien się zebrać i ogłosić dni Polsko-Ukraińskie, a następnie rozpocząć walkę z Tureckim katem dając przykład młodym Polakom jaki bandera dał młodym Ukraińcom.