* იქ, საიდანაც დაიწყო ერთიანი საქართვეელო.

მოგესალმებით,
სტატიისთვის ეს ქავერი ერთი სტატიიდან წამოვიღე, რომელიც ასე სათაურდებოდა
- იქ, საიდანაც დაიწყო ერთიანი საქართველო -

დიახ, სათაურიც არ არის შემთხვევითი და გაგიკვირდებათ და სტატიაც.
მაპატიეთ და მომიტევეთ, რადგან შეიძლება მე ვიყო ის იუზერი, რომელიც ნამეტარი არ გევასებათ და თქვენ ახლა მის სტატიას კითხულობდეთ. დამითმეთ 2 წუთი, ვინაიდან საქმე ეხება არა ვინმეს კრიტიკას, ან რაიმე ჩემს პოლიტიკურ თუ ეკონომიკურ ინიციატივას, არამედ საქმე ეხება ქვეყანას, რომელსაც წარმოვადგენთ აქ და აქ წარმოდგენილი ჩვენი სამშობლოს ვარამს.

ჩემი ძალიან რთული გრაფიკის მიუხედავად გუშინ შუადღით შემოვიხედე თამაშში და აღმოვაჩინე, რომ ქვეყანას არ ჰყავდა პატრონი. დიახ, არ მოგესმათ! პირდაპირი მნიშვნელობით ქვეყანას არ ჰყავდა პატრონი, რომელიც ელემენტარულად ბრძოლებს დაგეგმავდა და ამ 90-იანი წლების საქართველოს ცოტა შემოუძახებდა.

ჩემი აზრით, ასეთი მდგომარეობა ერთ წლიანი თავდაუზოგავი შრომის შემდეგ არ უნდა ყოფილიყო. არ დავიწყებ არავისკენ ხელის გაშვერას და სამწუხაროდ ასეთ მდგომარეობაში ამოვყავით თავი, მაშინ როცა ჩვენს ქვეყანაში უამრავი გამოცდილი და ძალიან დიდი ინტელექტუალური შესაძლებლობების მოთამაშეა.

როგორც იქნა სახლში მივაღწიე. ღამის 12სთ-ია და ჩვენ პრეზიდენტთან (GeoBody) შეთანხმებით მომენტალურად შევქმენი ჩათი და შევიყვანე ის მოთამაშეები, რომლებიც დიდი გამოცდილების და დიდი დამსახურებისა იყვნენ. აქედანვე ბოდიშს მოგიხდით, თუ თქვენ არ იყავით წუხელ ამ 15 კაციან შეკრებაზე. უბრალოდ ვინც ონლაინ იყო შემოვიყვანე.
საუბარი შეეხებოდა იმას, თუ რა მდგომარეობაში ვართ და რამდენად დიდი სირცხვილია ეს მდგომარეობა. საბოლოოდ კი, როგორ დაგვეხსნა თავი.
საუბარი არ მინდოდა ვინმეს კრიჭაში ჩაჯდომით და ერთმანეთის დაჭმით გაგრძელებულიყო, მიუხედავად იყო ამის მცდელობები, საბოლოოდ ასე წავიდა საქმე. მიზეზი ხან ძველი საარჩევნო წყენის გახსენება, ხან უბრალოდ ჩემი აკადემიის ხსენება იყო. მოკლედ ეს დავივიწყოთ, მაგრამ ...

საბოლოოდ, ერთმა დაგვტოვა, ერთი გვერდზე გადგა. სხვა ყველა თანახმა იყო ქვეყნის გადასარჩენად მოგვეფიქრებინა გეგმა, რითიც მინიმუმ პირველ ნაბიჯებს გადავდგამდით.
სულ რაღაც ღამის სამის ნახევარია და ჩვენ მივედით შემდეგ ინიციატივამდე, რომელსაც პრეზიდენტი დაეთანხმა:

პირველ რიგში დავაზუსტოთ პრობლემა: პოლიტიკურ ნარატივებზე დაპირისპირებული საზოგადოება, რომელიც ცხოვრობს სამხედრო-ეკონომიკური თვალსაზრისით ჩამოშლილ ქვეყანაში და დაკარგა მოტივაცია/მუღამი თამაშში. არ არსებობს კომუნიკაცია გადაწყვეტილების მიმღებ და უბრალოდ მოთამაშეებს შორის, თუ არის ეს ატარებს აგრესიულ ხასიათს.

როგორ გადავჭრათ ეს?: საქმე ეხება კომუნიკაციის, მომარაგებისა და უბრალოდ კაი პონტის შექმნას თამაშში. ამ მიზნით გამოვდივართ ინიციატივით, რომ შეიქმნას მსგავსი მარტივი სისტემა -
1. შეიქმნება მოთამაშეთა 10-15 კაციანი სამხედრო ბატალიონები, რომლებისთვისაც გასაადვილებელი კომუნიკაციის მიზნით შეიქმნება სამხედრო დისკორდი. დისკორდი დაიყოფა ოთახებად (1ბატალიონი, 2ბატალიონი და ა.შ.) და ერთი საერთო დისკორდი საერთო კომუნიკაციისთვის.
2. თითოეულ ბატალიონს ეყოლება მინიმუმ ორი ხელმძღვანელი (კაპიტანი). ერთი, რომელიც უზრუნველყოფს მათთან კომუნიკაციას, ბრძოლაში გაუძღვება და მეორე, რომელიც უზრუნველყოფს მათი სახლის პაკების შემოწმებას და რესურსებით უზრუნველყოფას.
3. ბატალიონის კაპიტანს ექნება შემავალი მოთამაშეების მობ-ნომრები, რომლებსაც ძალიან მარტივად შეატყობინებს ბატალიონის სამხედრო დავალების შესახებ.
4. ბატალიონში გაერთიანებისთვის სულ არ იქნება საჭირო, რომელიმე მუ-ში ყოფნა, თუმცა ასეც შეიძლება, მაგალითად მოთამაშეების UGA-ში ან სხვაგან თავშეყრა. ბატალიონში შეიძლება იყოს კადეტიც და ტანკერიც. ეს შემდეგ დაზუსტდება.
5. თითოეული ბატალიონის თითო კაპიტანი ერთიანდება თავდაცვის სამინისტროში. სადაც განაწილდება ბრძოლები დივიზიების მიხედვით.
6. ეკონომიკის სამინისტრო უზრუნველყოფს ქვეყანაში რესურსების მობილიზებას, რათა ბატალიონის კაპიტნებს გაუადვილდეთ რესურსების პოვნა თავიანთი ჯარისკაცებისთვის.
7. მთავარი აზრი მდგომარეობს იმაშიც, რომ გაკეთდება აღწერა და კოლოსალური მობილიზება. რაც საშუალებას მოგვცემს ყველამ მინიმალური დანახარჯი გავწიოთ დემიჯის კუთხით და ბრძოლასთან ერთად დავაგროვოთ კიდეც დემიჯი.

საკითხზე გამოითქვა აზრი, რომ ასეთი განაწილება ქვეყანას დაშლიდა.
ბატონებო, ქვეყანა დაშალა კომუნიკაციის არ ქონამ, მაშინ როცა მხოლოდ და მხოლოდ სამხედრო თვალსაზრისით შეიქმნება ასეთი დანაყოფები და გაჩნდება სამიზნე, რომლის გასანადგურებლადაც ვიბრძოლებთ და გაჩნდება მიზანი, როგორიც ქვეყნის თავიდან აშენებაა, და რაც მთავარია 10-15 მოთამაშეს შორის მარტივად დამყარდება კომუნიკაცია, მაშინ შევძლებთ მეტად მობილიზებულებმა მცირე დანახარჯებით დავდოთ წარმოუდგენლად დიდი დემიჯი.

დემიჯის დადება, მხოლოდ საქმე არაა. პირველ რიგში ჩვენ შევძლებთ, რომ გადავარჩინოთ ჩვენი ბონუსები და თამაში ქვეყნისთვის გახდეს უფრო გუნდური და თანმიმდევრული. პარალელურად, შევძლებთ იმას, რომ ბევრ თამაშზე გულაცრუებულ მოთამაშეს აქაურობის მუღამი დავუბრუნოთ.

ამ ნაბიჯის გადადგმის შემდეგ, თანდათან დაიწყება გუნდურად მუშაობა საგარეო, საშინაო, ეკონომიკური და სხვა კუთხით.
მთავარია - გუნდურად! ერთიანად!

----------------------------------------------------------------------

მეგობრებო,
მოდი გადავდგათ ეს პირველი ნაბიჯი! ქვეყანა განსაცდელშია! ერთ წელზე მეტია ასობით საათი, ფული და ნერვები შევალიეთ აქაურობას, ასე უპატრონოდ ხო არ უნდა მივაგდოთ? ვისაც მარტო პოლიტიკა უნდა მიაწვეს მის ჩვენებას და ვისაც ქვეყნის სიკეთე მიაწვეს საქვეყნო საქმეს!
გუშინ მე შევკრიბე ბევრი ისეთი ადამიანი, რომელსაც უბრალოდ არ ვევასები (არც მე). მინდოდა ეს ყოფილიყო ჟესტი, იმისა რო უკან დახევა გაგვებედა ჩვენი ამაყი თავებისთვის და საბოლოოდ გაგვებედა გაერთიანება!

არც ეს სტატია გავაფორმე, ვინმეს თვალში ცუდად, რომ არ მოხვედროდა. 
უბრალო სიტყვებით გეკითხებით - გინდათ ქვეყნის გადარჩენა? გინდა დავდგეთ იქ, საიდანაც დაიწყო ერთიანი საქართველო?

ბოლოს დავასრულებ ერთი მექსიკური ანდაზით:
- მათ ჩვენი დამარხვა სცადეს, მაგრამ არ იცოდნენ, რომ ჩვენ თესლები ვიყავით! - 

სტატიას დისკუსიისთვის ვხსნი
პატივისცემით მე!