اشیای پرندهٔ ناشناس در آسمان تهران (۱۳۵۵) قریب به اتفاق مشاهداتی که پیرامون دیدن اجرام ناشناخته در نیم قرن گذشته ارائه شده ناشی از عدم آگاهی از اجرام آسمانی و یا پرندگان ساختهٔ دست بشر بوده و توضیحات منطقی برای آن گزارش نشده‌است.

در عین حال، هنوز هم مواردی وجود دارد که تا کنون توضیح دقیق پیرامون آن ارائه نشده‌است. یکی از این موارد مشاهده اشیای پرنده ناشناخته در آسمانتهران و برخورد هواپیماهای نیروی هوایی با آنان است که در سال 1355 روی داد. این گزارش از آنجا که توسط مردم عادی ارائه نشده و برج مراقبت فرودگاه مهرآباد تهران و خلبانان نیروی هوایی آنرا ارائه کرده‌اند از قوت بالایی برخورد دار است.

شب ۲۸ شهریور 1355 ساعت ده و نیم تماسهای مردم با نیروی هوایی ارتش خبر از رؤیت شیئی پرنده در افق شمالیِ تهران در منطقهٔ شمیرانات داد. پس از تأیید این گزارش‌ها توسط برج مراقبت فرودگاه مهرآباد تهران، از پایگاه هوایی شاهرخی (نوژه) دو فانتوم عازم تهران می‌شوند. خلبان هواپیمای اول پس از نزدیک شدن به شیء متوجه از کار افتادن آلات دقیق و وسایل ارتباط رادیویی هواپیما شده و به پایگاه باز می‌گردند. اما خلبان هواپیمای دوم تلاش می‌کند به شیء ناشناخته نزدیک شده و آنرا مشاهده کند. وی می‌گوید: «حرکت‌های خیلی سریع می‌کرد و با سرعت بالا جابجا می‌شد. از خود چهار نور ساطع می‌کرد. از قسمت بالای آن نوری قرمز و چشمک زن، در پایین نوری نارنجی رنگ و در طرفین نوری آبی رنگ ساطع می‌شد. این نورها به قدری شدید بودند که امکان دیدن بدنه این شیء وجود نداشت.»

پس از نزدیک تر شدن، جسم نورانی کوچکی از آن جدا و به هواپیما نزدیک می‌شوند. خلبان تصور می‌کند که موشک به سمت وی شلیک کرده‌است: «من فکر کردم موشکی به سمت من شلیک شده و سعی کردم با موشک حرارتی آن را هدف قرار دهم؛ ولی وقتی موشکم را انتخاب کردم، متوجه از کار افتادن وسایل دقیق و خاموش شدن همه چراغ‌ها بر روی صفحه مقابلم شدم. در آن لحظه آلات دقیق شروع به نوسان کردند و ارتباط رادیویی هم از کار افتاد.»

با دور شدن هواپیما، جسم نورانی هم از تعقیب آنان صرف نظر می‌کند. تعقیب و گریز در آسمان تهران ادامه می‌یابد. خلبان روئیت چند جسم نورانی دیگر را در بالای سر خود و سایر نقاط تهران گزارش کرده‌است؛ که هر بار همانند مورد اول با نزدیک شدن به آن، ارتباطات رادیویی هواپیما از کار می‌افتد.

یک ماهوارهٔ نظامی آمریکا نیز اجسام نورانی را بر فراز تهران رصد کرده‌است.



سپهبد آذربرزین در هنگام وقوع این حادثه از فرماندهان ارشد نیروی هوایی بوده و شخصاً در جریان رخداد قرار داشته است ماجرا را با کمی تغییر نسبت به گزارش تیم تحقیق ایالات متحده نقل کرده است. بر اساس گفته آذربرزین علت بازگشت دو جنگنده اول به پایگاه تمام شدن سوخت و عدم رویت شی نورانی بوده و پرنده ناشناس توسط هواپیمایی که در نوبت دوم به پرواز درآمده رویت شده است. همچنین جنگنده نیروی هوایی تنها رادار را روی شی ناشناس قفل کرده و اقدام به شلیک موشک نکرده است چرا که بر اساس رویه جاری نیروی هوایی اجازه چنین کاری نداشته . موشکی که در گزارش تیم تحقیق نام برده شده نیز نادرست است چرا که موشک نام برده شده از نوع حرارتی است و باید از پشت به هواپیما شلیک شود و طبق اطلاع سپهبد آذربرزین جنگنده نیروی هوایی درپشت شی پرنده قرار نداشته. پس از قفل شدن رادار روی شی پرنده از زیر پرنده ناشناس گوی نورانی به سمت هواپیما رها می شود که موجب از کار افتادن تمام وسایل الکترونیکی هواپیما می شود. خلبان به تصور اینکه شی پرتاب شده موشک است اقدام به مانور فرار از مسیر موشک می کند و نهایتاً شی مزبور پس از طی مسافتی در حوالی دریاچه قم به زمین می خورد. پس از برخورد شی به زمین مجدداً دستگاه های الکترونیکی هواپیما به کار افتاد. در بازدیدی که روز بعد از محل برخورد شی نورانی انجام شد مشخص شد دستگاه های الکترونیکی در این محل دچار اختلال می شوند و این مساله تا سه روز پس از برخورد باقی بود. همچنین دو نفر که در نزدیکی محل برخورد زندگی می کردند تصور کرده بودند رعد و برقی در محل رخ داده است.