Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα e-παιδιά μας;
Αλλά πάνω απ'όλα, πως θα τα  κάνουμε, τα e-παιδιά μας;
Το μόνο που υπάρχει είναι δραχμές, λίρες, φρατζόλες, μάχες και γυμναστική...
Έτσι παιδιά δεν γίνονται!
Τι να το κάνεις το παιδί άλλωστε, αν δεν μπορείς να του προσφέρεις μιάν ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρία, για να παλέψει;
Ένας κόσμος, χωρίς τις αποχρώσεις όλου του φάσματος της πνευματικής πορνείας, τι νόημα να έχει άραγε;



Ακούω αρκετούς να λένε πως πρέπει να είμαστε ενωμένοι, γιατί όλοι επιδιώκουμε τα ίδια πράγματα -κατά βάθος.
Μπορεί όμως να θέλουμε τα ίδια πράγματα, αλλά είμαστε τόσο διαφορετικοί που αν δεν βρεθεί η ισορροπία της συνεργασίας, τότε τα πράγματα θα γίνουν μάλλον χειρότερα.

Όλοι θέλουν να πάνε για μπάνιο, αλλά δεν πατώνουν όλοι στο ίδιο σημείο.