ესეიგი მეც მინდა შევეხო საქართველო - უკრაინის თემას და სანამ უშუალოდ ბოლოს განვითარებულ მოვლენებზე გადავალ, მინდა უბრალოდ, ცნობისთვის, მოკლედ დავწერო საქართველოსა და უკრაინის ურთერთობები და ზოგადი პოზიციები თამაშის დაწყების დღიდან.

   თამაშიშ შექმნის დღიდან უკრაინა ერთერთი უძლიერესი ქვეყანა იყო, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ 1-2 ქვეყანასთან ერთად მართავდნენ მსოფლიოს, ჩვენც საკმაოდ ძლიერები ვიყავით თუმცა არა მაგათი დონის. ალბათ რეალური ცხოვრებიდან , ასევე ერეპის გავლენიდან და სხვადასხვა მიზეზების გამო ჩვენ და უკრაინას თავიდნავე განსაკუთრებით მეგობრული ურთერთობა გვქონდა, ვიყავით ერთ ალიანსში ეაგლეში , რომელიც მალევე დაიშალა და ჩვენი გზები (ალიანსების მიხედვით) გაიყო. უკრაინა აღმოჩნდა დომინანტ ალიანს ტრს ში, ჩვენ კი საწინააღმდეგო მხარეს, ამის მიუხედავად ჩვენს მეგობრობას საფრთხე არ დამუქრებია. როდესაც გვქონდა ომები ტრს ძლიერ წევრებთან, უნგრეთთან და ხორვატიასთან, უკრაინამ გადადგა ისეთი ნაბიჯი, რომელიც 100 % იანი გარანტია იყო იმისა რომ, ჩვენ არ გავქრებოდით (თუმცა ამასთან ახლოსაც არ მისულა საქმე), მოკლედ ამ საქციელით უკრაინამ დაანახა მსოფლიოს, რომ ჩვენთან მეგობრობის შეწყვეტას არ აპირებდა თუნდაც ყველაზე ძლიერი ალიანსის გამო. გავიდა დრო, უკრაინა ყოველთვის გულწრფელად ცდილობდა თამაშში ბალანსის დაცვას და ეს ძალიან დასაფასებელია, ამ მიზეზით და ჩვენს გამო მათ დატოვეს ტრს და გადაწყვიტეს შეექმნათ ახალი ალიანსი ჩვენთან ერთად, ასევე ალიანსის დატოვებისას მალევე გამოუცხადეს ომი იაპონიას, რომელიც უკრაინასთან ერთად მსოფლიოს ერთ ერთი ლიდერი ქვეყანა იყო. ეს ყველაფერი რაც მოვყევი ყველას გვიღვიძებს უკრაინის მიმართ მადლიერების გრძნობას.  ახლა კი უარყოფით მხარეებზეც გადავიდეთ.
    უკრაინა - იაპონიის ომი უკრაინის სასარგებლოდ მიმდინარეობდა, ჩვენც საკმაოდ დიდ დახმარებას ვუწევდით, მათმა ომმა პიკს მიაღწია, უკრაინა ცდილობდა იაპონიის დედაქალაქის აღებას და ჰოსპიტალის დანგრევას, რასაც ვერ ახერხებდა, მსოფლიოში განვითარებული მოვლენების გამო იაპონია წამოიწია და უკვე აქეთ უგებდა ბრძოლებს უკრაინას, ამის გამო გადავწყვიტეთ უკრაინის დახმარება და იაპონიას გამოვუცხადეთ ომი, ზუსტად ამ დროს გასდიოდა ვადა ჩვენსა და ირანის ნაპს, ირანი 3 თვე დასვენებული იყო და დიდი რესურსი ჰქონდა, მათ ძალიან მეგობრული ურთერთობა ჰქონდათ იაპონიასთან და ვიცოდით ჩვენს მიერ გამოცხადებულ ომს რაც მოჰყვებოდა. ასეც მოხდა ირანმა ომი გამოგვიცხადა , რომელი ომიც არა დამღუპველად, მაგრამ მათ სასარგებლოდ დასრულდა. ამ მონაყოლში უკრაინას ცუდი არაფერი ჩაუდენია, თუმცა ზუსტად ამ ომების პარალელურად კულისებში რაღაც ხდებოდა სადაც უკრაინამ საბედისწერო შეცდომა დაუშვა.
    როდესაც უკრაინამ ტრს დატოვა, მაშინვე დავიწყეთ ახალი ალიანსის შექმნა (ეკლიპსის). ჩვენ უკრაინისგან მოვისმინეთ, რომ ალიანსში იქნებოდნენ ბელორისა, უკრაინა, საქართველო, ლიტვა, ლატვია. ამის შემდეგ ვუთხარით რომ ჩვენ არ შეგვეძლო დაგვეტოვებინა ისეთი მეგობრები რომლებიც იყვნენ, თურქეთი, საფრანგეთი და საბერძნეთი, რომლებთან ერთადაც ვიბრძოდით თამაშის დაწყების დღიდან, მათი პასუხი ასეთი იყო: ჩვენც გვინდა მაგ ქვეყნებთან მეგობრობა, მაგრამ არ გვინდა ტრს დან გამოსვლის შემდეგ მალევე დომინანტი ალიანსის შექმნა, შევქნათ ეკლიპსი, გავიდეს 2 კვირა და ისინი შემოგვიერთდებიან როგორც ოფიციალური წევრები. ჩვენც დავთანხმდით. გავიდა ორი კვირა, დავაყენეთ საკითხი რომ ჩვენი მეგობრები ჩვენს ალიანსში შემოსულიყვნენ, უკრაინამ გვითხრა , რომ ჯერ კიდევ არ უნდოდათ მათი შემოერთება, გავგვეკეთებინა მათთან საერთო ჩათი და გვემოქმედა როგორც ერთი ალიანსი, ოფიციალურად შემოერთებისთვის კი კიდევ ცოტა ხანი მოგვეცადა. გავიდა ცოტა ხანი, გავიდა დიდი ხანი, ჩვენ, თურქეთთან, საფრანგეთთან და საბერძნეთთან ერთად ვცდილობდით ყველა ქვეყანა ოფიციალურად გაერთიანებულიყო ალიანსში, უკრაინა კი უარს ამბობდა, ბევრი წვალების, მცდელობის და უკრაინის მიერ საბოლოო უარის შემდეგ ამ სამმა ქვეყანამ გადაწყვიტა ახალ ალიანსზე ზრუნვა, რადგან ისინი განიცდიდნენ დიდ ზეწოლას ტრს ს მხრიდან. მათ შექმნეს ალიანსი სადაც გაწევრიანდნენ მაშIნდელი ჩვენი მტრები იაპონია და ირანი (მდპ). მე ვიყავი მაშინ პრეზიდენტი, ეს ფაქტი რა თქმა უნდა არ მომეწონა, მაგრამ ვგრძნობდი რომ საკმარისად მომთხოვნი ვერ ვიქნებოდით, რადგან სწორედ ჩვენი უარის შემდეგ გადაწყვიტეს ალიანსის შექმნა და ბუნებრივია მათი სურვილი იყო მათ ალიანსს შესძლებოდა მოწინააღმდეგესთან გამკლავება. ამ დროს მიმდინარეობდა უკრაინა- იაპონიის ომი, აღმოვჩნდით საწინააღმდეგო ალიანსებში, ამის თაობაზე მდპ მ ქართველებს გვითხრა , არ გადახვიდეთ მტრის ბანაკში ჩვენ ეს ალიანსი შევქმენით ტრს ს (სერბეთი, ხორვატია, უნგრეთი . . . ) გასანადგურებლად, მოვაგვარებთ ჩVენს ომებს მშვიდობიანად და ჩვენ ჩVენს საქმეს მივხედავთო, მაგრამ უკრაინამ იმავე დღეს გააფორმა მპპ ყველა მდპს მტერ ქვეყანასთან, მალევე მათ დატოვეს ეკლიპსი. ამის შემდეგ უკრაინა აღარავის უნახავს.


     ახლა რაც შეეხება უახლეს მოვლენებს, ამ ყველაფერში მე ვხედავ მხოლოდ პირად ამბიციებს, ბავშურ ქმედებებს და გაუზრებლობას რაც კარგს არაფერს მოიტანს. რა მოხდა გუშIნდელ დღეს? ჩვენმა ძLიერმა მოთამაშეებმა (რომლებიც აღარ თვლიან ქართველებად თავს , და მთავრობა ამბობს რომ მათ აღარ შემოუშვებს ) დახარჯეს მთელი რესურსი, სერიოზულად შეილახა ჩვენი იმიჯი ალიანსში, ამხელა შიდა დაპირისპირება ქვეყანაში ჯერ არ ყოფილა და რაც მთავარია უბრალოდ ვეომებით ერთმანეთს, რისი ბრალია ეს? ალბათ ფიქრობთ რომ უკვე იმდენად ძLიერები ვართ სხვების არ უნდა გვეშინოდეს და გავერთოთ, ან ჩვენი სიძლიერის გამო გადაწყვიტეტ ვინმეს რამე ანახოთ, თუ რა ხდება ვერ გავიგე. მე და ნიკას ურთერთობა ოდითგანვე იცით, მე რაც მაქ ქვეყნის მიმართ დამსახურება, ამ ყველაფერს ვერ ვიზამდი, რომ არა ნიკა და ტატო პირველ რიგში, და მერე ყველა სხვა დანარჩენი. მოკლედ ამ ახალგაზრდა ამბიციურ ყმაწვილს დიდ პატივს ვცემ, ისევე როგორც ჩვენი ქვეყნის ამჟამინდელ მინისტრ ავეუნს, მარა ნამდვილად ვერ გავიგე პრობლემა სად არის. გასაგებია უკრაინას უნდა მიწების დაბრუნება, მაგრამ ხომ გაგიგიათ საბანი სადამდეც გწვდება იქამდე დაიფარეო. საქართველო სულ რო შუაზე გაიხეს, ალიანსი დაიკიდოს და უკრაინას დაუდგეს გვერდით რა იქნება ამით? უკრაინა მაინც გაქრება, საქართველო ცუდ დღეში ჩავარდება და კმაყოფილი ვინ დარჩება? ან საიდან მოგაქვთ სიტყვა ღალატი? გაიმართა ბრძოლა ბულგარეთი - უკრაინა, უკრაინამ მოიგო, უკრაინის მოქალაქე ქართველებმა ალბათ 2 მილიარდზე მეტი დადეს, და საქართველოს მოქალაქეებმა 380 მილიონი უკრაინის სასარგებლოდ, და რომელ ლოგიკაზე დაფუძნებით ამბობთ რომ ჩVენ თქვენ გიღალატეთ? თქვენ მემგონი უბრალოდ მტრობის მიზეზს ეძებთ და გინდათ თქვენი თავი არაორდინალურებად წარმოაჩინოთ, ან თვითშეფასების უნარი დაკარგეთ და თურქი მოქალაქეებივით გმირობის სურვილმა შემოგიტიათ. 
     საოცრად გამაღიზიანმა იმ ფაქტმა, რომ ქართველი უკრაინელები იმუქრებიან, რეზინას დაკარგავთო, თქვენ თუ მაგას ეცდებით, ეგ იქნება უკრაინისთვის მეორე ყველაზე დიდი შეცდომა რაც კი დაუშვიათ თამაშის შექმნის დღიდან.
   მე ამ ომში ჯერ ჯერობით მთლიანად ნეიტრალური ვრჩები, ასეთივე არის გამას ხელმძღვანელობის პოზიციაც, რამდენიმე გამას წევრი არ არის ნეიტრალური, ზოგი უკრაინისკენაა ზოგი ბულგარეთისკენ, ზოგიც ნეიტრალურია, ორჯერ ვთქვით უკვე ჩვენს მუში და ბოლოჯერ ვამბობთ, ვინც არ იქნება ნეიტრალური ჩვენი მუს წევრებიდან, დანაყოფს დატოვებს ( სანამ ახალი ბრძანება არ იქნება )

   და ბოლოს გამოსავალი ჯერ კიდევ , ისევ და ისევ დიპლომატიაშია, საქართველოს მთავრობას მოვუწოდებ დაივიწყოს პირადი შუღლი და რაც მოხდა ჩაბარდეს წარსულს, უკრაინას კიდე ცოტა გონს მოეგონ და გაიზრონ, რომ ყველა ბრძოლაში 9 მილიარდს ვერ დადებენ და ძალითაც ვერაფერს გახდებიან ამ ეტაპზე, გაიმართოს მოლაპარაკებები ( შერიგების შემდეგ ) და ეცადეთ მოწინააღმდეგე ქვეყნებისგან მიიღოთ მაქსიმუმი ნაპის მეშვეობით. შემდეგ კი იზრუნეთ იმაზე რომ ნაპის დამთავრებამდე ძალით თუ ეკონომიკურად უფრო გაძლიერდეთ, ვინც იცის კიდევ რა შეიცვლება მსოფლიოში.

    გამოსავალი N2. გააძრეთ ფაქტი, ამოვარტყათ ორ ორი ნაპასი და ყველაფერი თვითონ მოგვარდება