Merhaba,

Bildiğiniz üzere Bulgaristan ve Amerika ittifakımızdan ayrılarak yeni bir ittifak kurdular. Yaklaşık üç aydır bu günün geleceği ön görülüyordu zira ittifakımızdaki ülkeler 2 RW kuralından sonra hiçbir şey olmamış gibi aynı stratejilerle oyuna devam ettiler. Hiçbir ülke fedakarlık yapmak istemedi, herkes bonuslarını koruma derdine düştü ve bazı ülkeler günde 6 milyardan fazla hasarı isyanlara vururken bazı ülkeler core bölgelerini koruma mücadelesi verdi. Gelişen süreç içerisinde önce Tayvan ve Endonezya ayrıldı. Bu da ittifakımıza malesef bir ders olmadı ve aynı şekilde devam etmeye çalıştık. Şimdi Bulgaristana kızgın olsak da, biraz empati yaptığımız zaman gücü de fena olmayan bir ülke core bölgelerinde aylardır savaşıyor, hiçbir bonusa sahip değil, her gün müttefikler için milyarlarca hasar vuruyor, fakat aynı zamanda diğer ülkeler isyanlara milyarlarca dmg akıtıyor. O yüzden verdikleri karar çok da anlaşılmaz değil. Amerikanın yaptığı ise tamamen ihanet, ilk zorlukta kuyruğunu kıstırıp kaçmak.

Şimdi gelelim bundan sonrasına. Mevcut durumda Vae Victis ittifakı dünya hasarının %35ini tutarken, düşman blok %65ini tutuyor. Bu yüzde 35in yarısına yakının (İran, Türkiye ve Gürcistan) bonuslar için tutulan isyanlara gittiğini düşünün. Bu sırada alınacak bir saldırıyla artık bonus tutmanın falan mümkünatı kalmayacak. Üstelik bu durumun devam ettiğini gören Bulgaristan gibi başka ülkeler de muhtemelen yeni arayışlar içerisine girecek. O yüzden gelişen olaylara hızlıca adapte olmamız önemli. Tekrar söylemek gerekirse, 2 RW kuralından beri yeni şartlara uyum sağlamazsak teker teker patlayacağımızı söyledik. Fransa savaşları başında biz henüz yurtdışındayken Halil abiye mesaj atarak aman stok yakmayın zor günler gelecek diye uyardım. Şimdi malesef daha zor bir durumla karşı karşıyayız.

Şu anda ittifakın taşıyıcı ülkeleri Türkiye, İran ve Gürcistanın bir karar vermesi gerekiyor. Ne olursa olsun bonusları savunmak ve çok değil bir ay sonra başkenti koruma mücadelesi vermek mi, yoksa artık büyük resme bakıp artık oyunu domine etmediğimizin farkına varmak mı. Bu makaleyi yazarken diğer ülkeler de benzer bir kararı vermenin eşiğinde. Biz Türkiye olarak buralara hep beraber geldik, o yüzden ne yapacağımıza da hep beraber karar vermemiz gerekiyor. Ben aylardır ülkeden uzak kaldığım için kendimde bu duruma karışma hakkı görmüyorum, fakat bir yıldan uzun süredir bu işlerin içinde olduğumdan eğer mevcut durumu korumakta ısrar edersek ne olacağını söylüyorum. Bu makaleyi yazarken bile bir taraftan bir ülkenin daha ittifaktan ayrılmaması için ikna turları atıyorum.

Özet olarak, yeni duruma adapte olmak adına fedakarlık yapacak mıyız, yoksa inat edip sonuçlarına katlanacak mıyız? Verilecek karar ne olursa olsun bu kararın sonuçlarına hep birlikte katlanacağız, son kitimizle son barımızla. Şahsen artık İsrail isyanlarında vurmak yerine oyunu biraz da keyif almak için oynamak da güzel olur diye düşünüyorum. Ve yine verilecek karar ne olursa olsun başımız dik zira Türkiye olarak diğer ülkeler gibi ilk zorlukta kuyruğunu kıstırıp müttefiklerine ihanet eden ülkelerden olmadık oyun tarihinde hiçbir zaman.

Sevgiler saygılar,