I am not leaving the game, but with people leaving so rapidly, I started to fear that I might not be able to say goodbye to all of my friends. Consider this an early goodbye. This might be my last article, but I will be stinging if the need arises.

People usually glorify trust, politics, and age when it comes to friendships. In truth however, these things mean nothing but animalistic insticts. What forges true friendships is mutual understanding. After all, what is the point of being friends if you dont understand each other? Expressing yourself openly, and opening your heart to what other people express. This is what forges true friendships. Unlike those who base their friendships on basic instincts, my friendships were never some chemical illusion induced by glands. I know that all of it was genuine, and it sets my mind at ease, the time I spent here was not wasted.

I got involved with a lot of countries & people at the same time here. It posed certain risks to even speak to me and everyone knew that, me included. Instead of being the usual prejudiced pricks though, we tried to work it out. Of course it took some time, but it turned out to be one of the greatest friendships in the game. While eRev is about allies and resources, we became more than that. The trolling we did, storms we organized, the es we set on fire, all that complaining, crying, qqing, ing, it was worth it. Of course, aside from kicking , all the time we spent being good boys  too. Usually when a game I play dies, I regret playing it. I have given a good bit of time to eRev, but I have no regrets about it. We have been through some hard times, but when I look back now, I only remember the good bits. I am grateful to every one of you for that. This game might be ending, but the memories are eternal.

Like I said, I am not leaving the game, I just wanted to say my goodbyes in advance. I will be around here and also on discord, no matter what happens, feel free to bump me anytime. I would love to post something for each one of you, however there is a character limit for articles and there is just too many people that deserves to be listed :) If you are reading this, and if it makes you remember a good memory, then I love you, and I wish you all the best.




Türkçe kısmına gelelim. Seven sevmeyen herkese hitaben yazacağım için bu bölüm biraz sığ kalacak, o yüzden mesaja odaklanmaya bakın. Erevde Türklerin durumundan çıkarılacak çok ders var. Biz Türkler çok özgür insanlarız, hatta o kadar özgürüz ki bazen birbirimize dahi katlanamıyoruz. Haliyle alıp başını giden çok oluyor. Sadece oyun için değil, gerçek hayat için de geçerli bu, kurulan onca Türk devleti bu özgür ruhun bir sonucu. Bunun bir yan etkisi olarak da ayrılıklara çok müsait bir milletiz. Oyuna dönersek, oyundaki en sağlam millet olduğumuz su götürmez bir gerçek, aksini iddia eden bile çıkmaz sanırım. Hiçbir millet aynı anda 5 ülkeyi birden yönetemedi bu oyunda. Bu ayrılıkların sonucunda bazılarınızla çok iyi arkadaşlıklar kurduk,sabahlara kadar muhabbet ettik; bazılarınızla ise insanın düşmemesi gereken seviyelere kadar düştük.

Başlangıçta gerçek hayattaki karakterlerimiz nedeniyle ortaya çıktığını düşündüğüm bu dostluk ve düşmanlıklar aslında oyun içindeki çıkar çatışmasının bir sonucu. Bunu et emin şekilde söylüyorum, çünkü neredeyse hepinizle belirli bir mesafeye kadar konuşmaya girdim. Önyargılarımı yıkıp kavgalı olduğum kişilerle tanıştım, arkadaşlarımın kızdırıldıklarında neler yapabileceklerini gördüm. Bazı düşmanlarıma saygı duymayı öğrendim, bazı dostlarıma olan saygımı yitirdim. Sadece siyah beyaz yok, griden ibaretiz. 

Bunları yazmamın sebebi ise şu: kendimizi oyuna kaptırıp gruplaştık. Ancak ben biliyorum ki bu oyunu oynayan Türklerin hepsini bir araya toplasak, emin olun ki et güzel anlaşabiliriz. Herkes yaptıklarını biliyor, sizden ricam bu yaptıklarınızı gerçek hayatta yapmamanız. Çünkü biz ayrılmaya gerçekten çok müsaitiz. Gerçek hayatta ayrılmak gibi bir lüksümüz yok. Ayrıştırmayın, ayrılmayın, esen kalın.