در ماهی که گذشت با توجه به کم لطفی و کم فعالیتی دوستان یکی از سخترین ماه های یک سال اخیر برای بنده و کابینه بود وقتی که برای دمیج زدن و امن کردن انقلاب ها باید تمنای دوستان میکردیم و باز باید با صحنه های زیر مواجه میشدیم که بونوسی که 3 ماه مذاکره روش انجام شده بود سر یک بی توجهی به فنا بره . 

و کمترین همکاری رو در رابطه با پلن های مستقیم نظیر جنگ کرواسی کمک به برزیل ، جنگ اسلوونی شاهد بودیم ، که باعث تاسف شخص بنده هستش که کشوری با این تعداد پلیر اینقدر کم دمیح میزنه .
در ماه گذشته با توجه به سیاست های خارجه روابط خودمون رو با کشور های دوست ونزوئلا ، رومانی و مجارستان و مهم تر از همه برزیل گسترش و بهبود بخشیدیم که به جرئت میتونم بگم که شاید
در آینده با این کشور ها روابطی فراتر از متحد خواهیم داشت
ولی با توجه به عدم همکاری مردم و دمیج زدن با دست خالی در بیشتر مواقع در صورتی که با یه زیر دریایی کیو 5 یا تانک کیو 5 باعث قدرت بیشتر ایران میشه ، و همین طور عدم امنیت بخشیدن به انقلاب های خودمون جنگ های دیگه پیشکش آینده ی درخشانی برای ایران متصور نیستم و شخصا علاقه ای به عضو همچین آینده ای بودن ندارم .
امیدوارم دوره های بهتر داشته باشید و ایران رو بهتر از تلاش های ما در چند ماه اخیر اداره کنید .
قبل از فراموشی هم از همه دوستانی که فعال بودن و کمک کردن تشکر میکنم یه تشکر ویژه هم از بچه های دموکراسی ، سجاد ،مهسا (مهتاب سابق )خانم ،یاشار عزیز ،  پژمان ، محمد نوب ، رسول و رضا و بیشتر از همه کیان میکنم که در این روز های تنهایی در حد توانشون به دولت کمک کردند .

ما را همه شب نمی‌برد خواب

ای خفته روزگار دریاب

در بادیه تشنگان بمردند

وز حله به کوفه می‌رود آب

ای سخت کمان سست پیمان

این بود وفای عهد اصحاب