Με έκπληξη και σκεπτικισμό είδα πως ο νέος Πρόεδρος με έχρισε Υπουργό Οικονομικών, εν αγνοία μου.
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να γελάσω και να παραιτηθώ.

Η δεύτερη σκέψη μου, ήταν να δω τι πραγματικά έχει απομείνει από το ρημαδιό που άφησε το μογγολάκι που μόλις ξεκουμπίστηκε από την προεδρία και τι ισχύει για τις ...«αδρανείς» (sic) κρατικές εταιρίες που καταχράστηκαν για κάνα χρόνο Έντεχνος και Χάρος.

Για αυτό αποφασίζω να δεχτώ το χρίσμα, με αιρέσεις και προϋποθέσεις:
1) Πλήρη καταγραφή της κατάστασης.
2) Δημοκρατική λήψη απόφασης για το μέλλον των κρατικών εταιριών.
3) Εξάμηνη θητεία στο υπουργείο, με ρήτρα 2.000 χρυσά, άμεσα πληρωτέα -η οποία θα επιστραφεί ολόκληρη μετά το τέλος της θητείας.
4) Η παραπάνω απόφαση πρέπει να παρθεί δημοκρατικά
5) Προώθηση και υπερψήφιση όλων των νόμων που θα κρίνω για την αναδιάρθρωση της οικονομίας.

Στις δε τραγικές συνθήκες που έριξαν τη χώρα κάποια ρεμάλια (πατριώτες της πλάκας, έμποροι όπλων) είναι προφανές πως  πρέπει να παρθούν σοβαρές αποφάσεις σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, χωρίς τις οποίες κάθε άλλη προσπάθεια είναι μάταιη.

Προτείνω μιά Βαλκανική Συμμαχία (+Ιταλία) με ταυτόχρονο σβήσιμο από το χάρτη της Φυρωμιάς.